Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

Γιατί ο ουρανός γεμίζει χρώματα την ώρα που δύει ο ήλιος;



 Μια ηλιόλουστη ημέρα , ο ουρανός είναι γαλάζιος , τα σύννεφα λευκά και ο ήλιος με το συνηθισμένο κιτρινωπό χρώμα. Όμως με τη δύση του, ο ουρανός και τα σύννεφα γίνονται ροζ, πορτοκαλί και μοβ, ενώ ο ήλιος είναι κατακόκκινος.
Τι συμβαίνει; Το φως που παράγεται μέσα στον ήλιο είναι λευκό. Όμως το λευκό περιέχει κι άλλα χρώματα – όλα εκείνα του ουράνιου τόξου. Αν παρατηρήσεις το λευκό χρώμα μέσα από κάποιο πρίσμα, θα δεις ένα ουράνιο τόξο. Τα φάσμα χωρίζει το λευκό στα χρώματα του. Κι ενώ στην αρχή μπαίνει  λευκό χρώμα στο πρίσμα, στη συνέχεια , λωρίδες κόκκινου, πορτοκαλί, κίτρινου, μπλε, γαλάζιου και βιολετί βγαίνουν από την άλλη πλευρά.
Όταν το φως ήλιου εισχωρεί στην ατμόσφαιρα της Γης από το διάστημα ένα τμήμα του διαχωρίζεται και φτάνει στη Γη ανέπαφο διατηρώντας το λευκό του χρώμα. Όμως, εφόσον ο αέρας της Γης περιέχει μόρια αερίων, όπως άζωτο και οξυγόνο, λίγο από το φως θα τρέξει μέσα από αυτά προς τα κάτω.
 Καθώς το φως ήλιου διαπερνά μέσα από ένα μόριο αέριου, όπως το οξυγόνο, διασπάται στα αληθινά του χρώματα κι αυτά με τη σειρά τους διασκορπίζονται προς όλες τις κατευθύνσεις. Όμως η φωτεινότητα του αναδυόμενου φωτός εξαρτάται από το χρώμα. Το μπλε που εξέρχεται από ένα μόριο αερίου είναι 8 φορές πιο φωτεινό από το κόκκινο φως. Έντονο μπλε φως μας κατακλύζει προερχόμενο από δισεκατομμύρια μόρια αερίου, τα οποία ξεχύνονται προς όλες τις κατευθύνσεις, βάφοντας τον ουρανό μπλε (το χρώμα που δεν είναι <<καθαρό>> μπλε, γιατί στα μάτια μας φτάνουν και τα άλλα χρώματα, όμως πολύ πιο αχνά).
 Η ηλιακή ακτίνα, έχοντας  χάσει την μπλε απόχρωση της  είναι κιτρινωπή, αφού τα χρώματα που έχουν απομείνει είναι τα πιο έντονα. Έτσι ο ήλιος μας φαίνεται περισσότερο κίτρινος από ότι είναι στην πραγματικότητα.
 Την ώρα του ηλιοβασιλέματος η αλλαγή είναι ακόμα πιο έντονη. Τα κατώτερα στρώματα του αέρα είναι τα πιο πυκνά, αφού περιέχουν περισσότερα μόρια αερίου και σκόνης. Έτσι, λοιπόν, με τον ήλιο χαμηλά στον ουρανό, το φως του πρέπει να ταξιδέψει μέσα από ένα πυκνότερο στρώμα αέρα σε σχέση με την ημέρα
 Όταν ο ήλιος βρίσκεται ψηλά το φως του διαπερνά τον αέρα που βρίσκεται ακριβώς από πάνω μας – αέρας που γίνεται όλο ένα και πιο λεπτός όσο ανεβαίνεις, επομένως αρκετό από το φως του ήλιου φτάνει σε εμάς άθικτο.
 Όμως όταν ο ήλιος είναι κοντά στον ορίζοντα, το φως του πρέπει να διαπεράσει το πυκνότερο στρώμα αέρα που βρίσκεται κοντά στο έδαφος. Καθώς το φως έρχεται σε επαφή με άλλα μόρια αέρα, περισσότερη σκόνη και ρυπαντικές ουσίες, ακόμα μεγαλύτερη ποσότητα από την μπλε άκρη του ηλιακού φάσματος διασκορπίζεται έξω από την ακτίνα. Όταν αυτή φτάνει πια στα μάτια μας, έχει απομένει κυρίως το πορτοκαλί και το κόκκινο φως. Αντικρίζουμε, λοιπόν, τον ήλιο σαν μία πύρινη πορτοκαλιά μπάλα παρά σαν ία αχνή κίτρινη σφαίρα.
 Σωματίδια σκόνης διασκορπίζουν το κοκκινωπό φως προς εμάς και καθώς τα σύννεφα επίσης αντανακλούν το κόκκινο φως, δημιουργείται μια πανδαισία πορτοκαλοκίτρινων αποχρώσεων. Μόλις δύσει ο ήλιος, μωβ τμήματα σαν μπαλώματα ενός τεράστιου παπλώματος γεμίζουν τον ουρανό.
Απόσπασμα από το βιβλίο: Πώς και Γιατί Πλανήτης και Γη

ΤΡΥΠΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου