Σύνθεση
Το ηλιακό πλανητικό μας σύστημα απαρτίζεται από τα εξής σώματα: 
Τον Ήλιο 
Το αστέρι κιτρινωπού χρώματος που βρίσκεται στο κέντρο του συστήματος μας και αποτελείται από αέριο υδρογόνο (H) και ήλιο (He) και στο οποίο είναι συγκεντρωμένο το μεγαλύτερο μέρος της μάζας του πλανητικού μας συστήματος.  
Τους Πλανήτες 
Η σειρά των πλανητών από τον ήλιο προς το εξωτερικό του συστήματος είναι η εξής: Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός, Ποσειδώνας. Οι πλανήτες κατατάσσονται σε δύο κατηγορίες, τους βραχώδεις και τους αέριους ή δίιους πλανήτες. 
Τους Πλανήτες – Νάνους
Όπου σύμφωνα με τη συνέλευση της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης το 2006, κατατάσσονται οι: Δήμητρα, Πλούτωνας και η Έριδα της ζώνης Kuiper. 
Τους Δορυφόρους των πλανητών. 
Τους Αστεροειδείς
Τους Κομήτες


Όρια του Ηλιακού Συστήματος 
Τελικό σύνορο του Συστήματος είναι το Νέφος Oort. Είναι παρόμοιο με τη Ζώνη Kuiper όσον αφορά τα σώματα που το αποτελούν, βρίσκεται όπως πολύ πιο μακριά (στις 50.000-100.000 AU) και σχηματίζει σφαίρα που περικλείει το Ηλιακό Σύστημα. Από εκεί προέρχονται οι κομήτες με μεγάλες περιόδους, όπως ο κομήτης του Halley. Τυπικά, το όριο του Ηλιακού Συστήματος είναι εκεί που η βαρύτητα του Ήλιου παίζει μικρότερο ρόλο από τη βαρύτητα άλλων σωμάτων ή του Γαλαξία, δηλαδή περίπου στα μισά της απόστασης μέχρι το πιο κοντινό άστρο. Εναλλακτικά, το Ηλιακό Σύστημα τελειώνει εκεί που το μαγνητικό πεδίο του Γαλαξία γίνεται ισχυρότερο από το μαγνητικό πεδίο του Ηλίου, και δημιουργείται κρουστικό κύμα του ηλιακού ανέμου (Ηλιόπαυση). 

Ηλικία 
Από τη μελέτη γήινων, σεληνιακών και μετεωριτικών δειγμάτων είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε σήμερα ότι η ηλικία του ηλιακού μας συστήματος είναι περίπου 4.5 δισεκατομμύρια χρόνια.